Dzieci też mają prawo do umierania w spokoju i godności. O krzywdzącym podtrzymywaniu życia dzieci urodzonych z wadami letalnymi

Abstrakt

Artykuł porusza problematykę decyzji zdrowotnych w sprawie najmłodszych dzieci ze śmiertelnymi wadami wrodzonymi, których leczenie nie rokuje szans powodzenia. Przegląd przypadków polskich został dokonany na tle udokumentowanych spraw z obszaru brytyjskiego i amerykańskiego, na ogół zakończonych dobrze uzasadnionymi rozstrzygnięciami sądowymi. Według autorki stosowane powszechnie kryterium dobra dziecka powinno przekładać się na jego najlepiej pojmowany interes rozumiany jako bilans korzyści, przyjemności z życia, obciążeń, dolegliwości oraz doznawanego cierpienia. Na podstawie wyroków zagranicznych i przy odniesieniu do aktualnej wiedzy medycznej zostały sformułowane kryteria, według których należy zdaniem autorki decydować o zaprzestaniu terapii, w tym również niektórych czynności paliatywnych: korekt chirurgicznych, sztucznej wentylacji oraz odżywiania i nawadniania. Nawet bowiem karmienie może w pewnych okolicznościach okazać się nieprzynoszące korzyści, a nawet szkodliwe. Prawo do umierania w spokoju i godności powinno być szanowane w ten między innymi sposób, by oszczędzać niepotrzebnego cierpienia, nawet wtedy, gdy równa się to skróceniu i tak kończącego się życia.