Postulat usunięcia instytucji klauzuli sumienia z polskiego porządku prawnego

Abstrakt

Abstrakt

Autorka prezentuje własne stanowiska odnośnie do klauzuli sumienia w systemia prawa na trzech płaszczyznach: ustalenie de lege lata zakresu podmiotowego i przedmiotowego klauzuli sumienia w oparciu o znaczenie art. 53 Konstytucji i art. 39 u.z.l., oceny zasadności klauzuli sumienia de lege lata, sformułowanie postulatów de lege ferenda. Przy czym krytyka zasadności klauzuli generalnej odnosi się do czterech zasadniczych kwestii: 1) całkowitego braku określoności sumienia, jego cech, a nawet autentyczności, 2) podmiotowego i przedmiotowego zakresu klauzuli sumienia, 3) niestabilności systemu prawnego oraz 4) dyskryminacji osób trzecich, których dotykają konsekwencje klauzuli sumienia jako współuczestników obrotu. Przeprowadzone rozważania prowadzą do wniosku, że klauzula sumienia winna być usunięta w polskiego porządku prawnego, a w sytuacjach nadzwyczajnych, ocenę karnoprawną należy oprzeć o art. 26 kodeksu karnego.