Abstrakt
Błąd w terapii ze strony lekarza i położnych polegający na nieuzasadnionym wyborze środka przyspieszenia porodu bez wskazań lekarskich i niewłaściwym sposobie jego dalszego prowadzenia, w szczególności brak ciągłego monitorowania kardiotokografii połączony z rejestracją KTG, to wina personelu medycznego, co prowadzi do powstania odpowiedzialności szpitala za szkody wyrządzone nienarodzonemu dziecku (art. 430 w związku z art. 415 kc).
Brak dokumentacji medycznej nie może być interpretowany na korzyść lekarza (szpitala); ma on obowiązek wykazać, że czynności medyczne były prawidłowe, zgodne z najnowszą wiedzą i sztuką medyczną oraz zostały wykonane przy użyciu wszelkich dostępnych urządzeń medycznych.
Bibliografia
I. Adrych-Brzezińska, Ciężar dowodu w prawie i procesie cywilnym, Warszawa 2015
E. Bagińska, Odpowiedzialność deliktowa w razie niepewności związku przyczynowego. Studium prawnoporównawcze, Toruń 2013
E. Faure [w] Cases on Medical Malpractice in a Comparative Perspectives (red. M. Faure, W. Koziol), Wiedeń-Nowy Jork 2001
K. Kordel, Prowadzenie dokumentacji medycznej - implikacje dowodowe, “Prawo i Medycyna” 3/2006
M. Nesterowicz, Odpowiedzialność cywilna lekarza, szpitala, apteki, producenta i państwa za szkody wyrządzona przez leki, “Prawo i Medycyna” 14/2004
M. Nesterowicz, Prawo medyczne, wyd. XI, Toruń 2016
M. Nesterowicz, Prawo medyczne. Komentarze i glosy do orzeczeń sądowych, wyd. 3, Warszawa 2017
M. Śliwka (red.), Prawne i zarządcze aspekty prowadzenia dokumentacji medycznej, Warszawa 2015
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2020 Mirosław Nesterowicz